Help, dement! Mantelzorger aan het woord
 

Manna Alma

Bij iemand met dementie gaat het geestelijk functioneren steeds verder achteruit waardoor het uitvoeren van activiteiten van het dagelijks leven steeds moeilijker wordt. Langzaam maar zeker raakt men afhankelijk van de zorg van een mantelzorger. Een mantelzorger geeft voor een langere tijd onbetaald intensieve zorg aan iemand met wie hij of zij een persoonlijke band heeft. Negenenveertig mantelzorgers hebben hun verhaal verteld.

Deelnemers
Vrijwel direct nadat de werving van deelnemers startte, stroomden de aanmeldingen van mantelzorgers binnen. Ruim 80 mantelzorgers meldden zich aan om hun unieke verhaal met ons te delen. Helaas lieten het onderzoek en de tijd het niet toe om al deze verhalen te horen. Uiteindelijk hebben we 49 mantelzorgers geïnterviewd. Zij zorgen of hebben gezorgd voor hun partner, ex-partner, (schoon)vader of moeder van zowel Nederlandse, Surinaamse, Marokkaanse als Turkse afkomst. Het merendeel van de mantelzorgers zorgt voor een naaste met de ziekte van Alzheimer, maar ook mantelzorgers die zorgen voor een naaste met een andere vorm van dementie, zoals vasculaire dementie, Lewy-Body dementie of frontotemporale dementie, hebben hun verhaal verteld. Sommige mantelzorgers zorgen pas kort voor hun naaste, anderen hebben jaren voor hun geliefde gezorgd.

Mantelzorger worden en zijn
Voor de meeste mantelzorgers is het vanzelfsprekend om voor zijn of haar partner, vader of moeder te zorgen. De liefde voor hen is de grootste drijfveer. Men streeft ernaar om het degene met dementie zoveel mogelijk naar de zin te maken en ervoor te zorgen dat hij of zij zich niet ongelukkig en machteloos voelt. Het welzijn van degene met dementie staat voorop. Liefde, warmte, respect en aandacht zijn woorden die regelmatig vielen tijdens de interviews.

 

Volgens Roline (65 jaar, zorgt voor moeder met ziekte van Alzheimer) :

“een mantelzorger is het geheugen, de handen, de voeten en de ogen van degene met dementie”

Het zijn van mantelzorger is een proces waarin je groeit en dat stap voor stap wordt opgebouwd.

Toon (79 jaar, zorgt voor zijn vrouw met de ziekte van Alzheimer) vergelijkt het zijn van mantelzorger met het beklimmen van een berg, waarbij je langzaam stap voor stap naar boven gaat. Als je op tijd je rust pakt en tijd voor jezelf neemt en ervoor zorgt dat je af en toe je verhaal kwijt kan en je emoties kan delen, dan houd je het vol en kom je wel boven en haal je die top.
 

Elly, 77 jaar, mantelzorger van haar man met vasculaire dementie

"Dementie dat is hij en dat ben ik"